Güneşin Arka Sokağı

Sokaklar arasýnda sýkýþmýþ gece gibiyim,
Bir yerlerde günüme ulaþacaðým;
Biliyorum.
O yüzden güneþin arka sokaðýnda bile
Yarýnýma yürüyorum.
Dolunayýn arka bahçesinde adýmladým
Umutlarýmý.
Yalýn ayak, baþý dikti gururumun,
Karanlýða teslimiyeti yoktu onurumun.

Aþklarýmýn arasýndan bir yol geçiyordu,
Ömrümün bu uzun ve bu dar nefeslerinde.
Soluklanmalýydým bir gönülde,
Yudum yudum içmeliydim hasretlerimi,
Yýldýzlara ayaklarýmý uzatýp
Dinlendirmeliydim dünümü.

Anýlarýmý býraktým bir önceki köþede!
Yarýnýmýn prangalarýna mahkumiyete giderken,
Umursamýyorum arkamda býraktýðýmý.
Aþký yaþamaya gidiyorum,
Sana gidiyorum sevgilim.
Güneþin arka sokaðýnda bekle beni,
Karanlýðýmýn öbür yarýsýndan çýkýp geliyorum;
Olduðumca, yaþayabileceðimle,
Bir kibrit kutusunda geçmiþi yakýp geliyorum.

Güneþin karanlýk yerinden bakalým dünyaya,
Aydýnlýðýmýz, bakýþlarýmýz olsun;
Sýcaklýðýmýz titrek bedenlerimiz olsun,
Sevdamýz! Sevdamýz sadece bizim olsun.
Senin diðer yarýn olmaya,
Senin yarýnýn olmaya geliyorum sevgili.
Bekle beni güneþin arka sokaðýnda.
Ben sana geliyorum.

Dilek Kadýoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: