Tek taraflý ahmaklýðýma yanarým . Hüzün dolu evlerin kapýlarýn açtýn bana Hiç kapanmayacak kilit tutmaz acýlara Artýk pencereyi açýp seyrederim Duyup da , vurdumduymaz insanlara
Sessizce , sokaklarýnda yaþayan Sessiz insanlardan olmamý bekleme artýk Huzur dolu defterime bir çeltik attýn Hiç silinmeyecek hazinli sonlara Bundan sonra her haykýrýþým , Her çýðlýkllý aglayýþým sana Sonunda bittiðini anladýðýmda Aðlamak yerine . Oturur bakarým fotoðrafýna Ne çok sevmiþim diye deðil Yine sevdim ulan seni niye Ýçten haykýrmalara .. Hiç baþa dönmeyecek hüzünlü sonlara
Sokaðýmýn ortasýnda oturur aðlarým Aþk denen dersten sýnýfta kaldýðýma .
Celal AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal aydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.