Çýk gel dediðinde daðlarý aþtým Ýyot kokusundan arýndým geldim Sonumuza bakýp bu iþe þaþtým Ne diken ne de gül sadece eldim
Yaban elde açan güllerin solsun Son bir damla suyun elimden olsun Sol yanýmda sýzý artýk son bulsun Gel dediðin günü giderken sildim
Diðer yarým oldun derde katlandým Paspastým kapýnda basýp atlandým Sahte gülüþüne hep umutlandým Hatýralarýný kazýyýp güldüm
Gün dönümü sendin bak dönmez oldu Ýçimde yanan lav gör sönmez oldu Dillerim adýný hiç anmaz oldu Yüreðimi ele verip de öldüm.....
Þubat sýzýsýdýr yazar kalemim Gülmez bir türlü baht budur elemim Döner baþým döner yine alemim Yollarým hep diktir nedendir bildim
Ý.M.
Sað elimde ki rahatsýzlýk uzun yorum ve mesaj yazmama izin vermiyor. Dostlarýn þiirlerini aðrým çoðalýnca sadece beðeniyorum. Lütfen kusura bakmayýn Sevgilerimi ve teþekkürlerimi býrakýyorum þimdiden okuyana okumayana :)))
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurefşan. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.