Yollar yerli yerinde , menzil bir gün son bulur Kimi yollar zulmete kimisi nura gider Sonunda ya vuslatý, ya da hasreti bulur Benim yolum benimle mutlak bir yâra gider
Hayat yolculuðunda batýp çýkanlar gördüm Mecra bilmez sularla boþa akanlar gördüm Denizler ortasýnda gemi yakanlar gördüm Benim yolum benimle mutlak bir yâra gider
Yollar bilirim sarptýr geçilmez kýldan dardýr Kiminin ucu cennet, kiminin sonu nârdýr Tüm yollarýn ufkunda bekleyen bir yâr vardýr Benim yolum benimle mutlak bir yâra gider
Hayat bir su gibidir bildiði gibi akar Ne engel ne bent bilir, siler süpürür yýkar Unutma, yolun sonu mutlaka sana çýkar Benim yolum benimle mutlak bir yâra gider
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.