....YARALIYIM BEN...
Ayrýlýk açýyor, senle aramý.
Varýlmaz yollara, aralýyým ben.
Anýlar deþiyor, gönül yaramý.
Sarýlmaz kollarda, yaralýyým ben.
Gülmedi talihim, hiç aþktan yana.
Kastýnmý var bilmem, bu tatlý cana
Neler çektiðimi, gel sen, sor bana.
Bilinmez dertlerle, sýralýyým ben..
Bu sevginin varmý, bende bedeli.
O bedeli Erol çoktan ödedi.
Vefasýz yar seni, sevdim seveli.
Gülemez bir bahtý, karalýyým ben.
Gözlerimde durur, endiþem, hüznüm
Karardý seninle, gecem gündüzüm
Senden vazgeçmeye, kesmiyor gözüm
Silinmez yazýlý, turalýyým ben..
Sevdanýn böylesi, düþman baþýna.
Tükettin ömrümü, boþu boþuna.
Ölürsem yazsýnlar, mezar taþýma.
Görünmez bir yerde, paralýyým ben.
18.6.83 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.