NEREDE MAVİ YILLAR...?
Ne çok þey anlamýný yitiriyor gün boyu aklýmýzdan
neler gelip geçiyor geçip gidiyor gözümüzün önünden
bak yine akþam güneþi geçiyor saçlarýndan
gözlerine hüznü çökmüþ günbatýmýnýn
kirpiklerin gölgesi matemine yaslanmýþ
küllenmiþ anýlarýný deþiyor sinemde ki yaranýn
gözlerin derin sularda yüzüyor denizlerin
geçiyor akþam el sallamadan ömrün açýk býraktýðý kapýdan
artýk biliyorum sensiz her þey yalan her þey yabancý
mahzun yüzündeki öksüz tebessüm
bir dünya ki durmadan geçiyor gözlerinin istasyonundan
cemresi düþen toprak gibi sýcak ,ve ýslak gözlerin yaðmurlu
açýk dursun bana bakan penceren ölmedim geliyorum
bir parça aðustos olsaydý yüreðimizde
avuç avuç pýnarlarýndan içtiðimiz su hayat
dökülüyor boynunu bükmüþ bir þarkýnýn nakaratýndan
aþkýn sol son damlalarýndan dökülüyor hüzün dokunuyorum
omuzlarýna düþüyor zamansýz saçlarýna yaðan kar
zamansýz esiyor uzak daðlarýndan rüzðarlar
bilmem nasýl ince bir duygu selinde
sürüklüyor peþinden maviye özlem duyan
gecelerin ardýsýra koþuyor yýldýzlar
bak yine akþam düþtü ayaklarýmýn dibine
yine hasretin kýzýl karanfil mor özlem mavi düþ
yine hazan yediðin ekmek içtiðin su
sensiz gelincik gölgesinde kýrlangýç göçlerindeyim vakitsiz
penceremde ayazladý bakýþlar
yine tepeden týrnaða baþýmýn üstünden bakýyor yýldýzlar
hani sevinç gözyaþlarýndaki çýðlýklar
hani çocuklarýn ellerinde uçurtmalar
vakitsiz bandýlar acýlarý mülteci duygularýmýz
kýr dümeni be haydar daha doðmadan bitti içimizde mavi yýllar...
nereye kayboldular top yekûn birer birer sevenler sevdiðini arkasýnda unuttular...
toprak oldular...
Nurten Ak Aygen
12.02.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.