KÖLE

hep, soframýz kuruluyken mi çalar dý ?
kapýmýzý ayrýlýðýn "o" uðursuz eli "
o yüzden mi ;
ben sana, hep aç
ben sana ,hep susuzum?

her dikenli yol ondan mý geçer?
göze aldýk diye dik yokuþunu.

muhtacým sana
susayan yüreði avutamýyorum
bir damla ,sana
bir bakýþ gözlerine göz dikiyor
o damlayla yeþermek uðruna
umutlarýn nazlarýna katlanýyorum
tehditlerine ayak diriyorum .

bir gün ,sende anlarsýn;
akýlda olmayandýr kalbe takýlan .
ölümün soðuk, kollarýna
kendini býrakmak için gün sayandýr
hor görmek ,istedigin bu can

ve þunu, bil ki, köle deðildir aþk ;
canýn istediðinde kalbine zincirleyip
istemediðinde özgür, býrakýlan..

Nuran KARACA
Sosyal Medyada Paylaşın: