Gece suskun Ýçimde karma karýþýk duygular Nefesimi kesen bir sevdaydý bu Ne zaman kalemi elime alsam Hep seni anlattý Hep sana yazdý Bilemezdi bir gün bitip tükeneceðini
Kalp kederli ve yorgun Gözlerinin kahvesi kadar Hüzünlü bakýþlar kuþatýyor etrafýmý Üzerime yýkýlan duvarlarýn Enkazýnda tuzla buz oluyorum Avuçlarýmda tutuyorum yüreðimi Ha öldü ha ölecek
Zaman gittiðin anda durdu Tutulmamýþ sözlerin Arkasýnda saklý aþk Düþler kabuslara teslim Çýðlýk çýðlýða can çekiþiyor Zulamda saklýyorum Aðýr yaralý gülüþleri Bu son çýrpýnýþlarým Aþkýn bedelini an be an ödedim Hasretin þarký, yokluðun þiir oldu
An oldu karlý daðlarýn zirvesinde Buz kesti ellerim An oldu kor ateþlerde Yanýp kavruldu bedenim Þimdi sözün bittiði yerdeyim Hükmü verdi yüreðim Kýrýldý kalemim Adýnýn geçtiði tüm mýsralar Gözyaþlarýmla silindi Sana yazdýðým þiir yarým kaldý.
Hacer Erkek
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.Hatice Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.