Þu dünyanýn haline bak,
Ne hak kaldý ne de hukuk,
Ýnsanlara tanýnmaz hak,
Ne hak kaldý, ne de hukuk.
Kocaman devletler vardýr,
Her birisi zulme yardýr,
Cahillik çok payýdardýr,
Ne hak kaldý, ne de hukuk.
Zalimler birlik oldular,
Ýnsanlýðý hep vurdular,
Zulme hep selam durdular,
Ne hak kaldý, ne de hukuk.
Þehirler köyler yýkýlýr,
Dayanmaz canlar sýkýlýr,
Böyle hayattan býkýlýr,
Ne hak kaldý, ne de hukuk.
Bu ne zulüm bu ne çile,
Düþünürler bin bir hile,
Nasýl getirilim dile,
Ne hak kaldý nede hukuk,
Hunharca zulme dalarlar,
Ýnsanlar yurtsuz kalýrdýr,
Hem de açlýða salarlar,
Ne hak kaldý, ne de hukuk.
Hinler perde arkasýnda,
Eksik zulmünün yasýnda,
Haram dolu bol tasýnda,
Ne hak kaldý, ne de hukuk.
Adalet Rabb emrinde var,
Batýl yollar en büyük ar,
Hukuk yoksa çekeriz zar,
Ne hak kaldý, ne de hukuk.
Savaþ açmayýn Allah’a,
Resul’süz olmaz billaha,
Sarýlman dinsiz küllaha,
Ne hak kaldý, ne de hukuk.
Bumudur insan haklarý?
Kur’an bilmz pek çoklarý,
Hepsi Sünnet-in yoklarý,
Ne hak kaldý, ne de hukuk.
Haydin gelin doðru yola,
Dünya benzemesin çöle,
Ýhtiyaç yok kandan göle,
Ne hak kaldý, ne de hukuk.
Cemal bu hal ne olacak?
Dostluk sýnýfta kalacak,
Açan güller hep solacak,
Ne hak kaldý, ne de hukuk.
Cemalettin GÜRPINAR