Sevgisiz nefesler!
Ne olurdu
Yaþamak için geldiðimiz
Þu dünyamýzý yaþanamaz kýlmasalardý
Paylaþým esasýnda
Enaniyetlere kapýlmadan
Sevgiyle kucaklaþarak nefes alsaydýk
Kimler istiyorsa
Þiddeti, hiddeti onlarýn olsun
Baharlarýmýzý soldurmasýn bize býraksýn
Ne teknik
Ne medeniyet istemez olduk
Medenileþtikçe artýk insanlýktan soðuduk
Sevgiyi unutur olduk
Vefadan pek çok uzaklaþtýk
Fýratçýlýk arenalarýnda yarýþýr hale sokulduk
Analarý unuttuk
Çocuklarý cami avlusuna býraktýk
Babalarý sokaklarýn bekçiliðine mecbur býraktýk
Ne yýldýzlar
Ne semadan yaðan yaðmurlar
Hasret içinde kavuþmayý bekleyen umutlar
Yavaþ yavaþ
Tükenmeye yüz tutturuldu
Zihinler ekranlara mahkûm býraktýrýldýlar
Her ailede olmasý dilenen
Sevgi iklimi sonbaharlarla anýlýr oldu
Ýletiþim koptu, aþklar artýk zevklerin aracý oldu
Varlýk denen illet
Ýnsanlýða kadri ve þükrü unutturdu
Karýnlara baðlanan taþlar bilmem ki nasýl unutturuldu
Kuþlar benim olsun
Uçaklar ve savarlarý onlarýn olsun
Kuru ekmeðim yeter bana sinemde sevgim var oldukça
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.