Ben hiç yaþayamadým çocukluðumu Seni annem gibi seviþim iþte bu yüzden Hep kâbuslar böldü gece benim uykumu Dizlerinde uyup kalýþým iþte bu yüzden
Fýrtýnadan kaçýp yaðmurda ýslandým Þu adaletsiz dünyada hep haksýz kaldým Ýlk defa âþýk olup sende gözlerimi açtým Yetim gibi eteðinden tutmam bu yüzden
Üstüm baþým hep yýrtýktý gururumsa yenik Hep maðlup baþladým hayattan yedim kesik En kýymetli varlýðýmdý bir lastik çedik Sende Benim için öylesin elini sýkýþým bu yüzden
Kader tuzaklarýndan kaçmakla geçti ömrüm Bir bilseniz nelerden vazgeçti bu gönlüm Hayrat çeþmesi gibiydi her gün iki gözüm Sensiz bir hayatý istemeyiþim bu yüzden ademaydýnlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
ADEM74 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.