MEVLANA

Bu gün yine,
Uyandým Mevlana’nýn sesine…
Aldý beni kütüphanesine,
Daldým bilgi hazinesine…

Yüceltmiþ Mevlana’yý ilmi ve tecrübesi,
Taþýmýþ o günden bu güne güzel sesi…
Karanlýklarý delmiþ gözleri,
Ta o zamandan görmüþ bu günleri…

Alýn size birinci vecize,
Koþun aynada bakýn kendinize,
Ýki cümleden hangisi uyuyor size:
“Nice insanlar gördüm üzerinde elbise yok.
Nice elbiseler gördüm içinde insan yok.”

Ýkinci vecize damgasýný vurmuþ gönümüze,
“Leþ bize göre rezildir ama
Domuza köpeðe þekerdir helvadýr…”
Her yerde kan gözyaþý,
Vahþet sarmýþ ili ilçeyi daðý taþý…
Biz ne diyelim kendimize?

Ýþte size üçüncü vecize,
Yaþadýðýmýz siniyor mu içimize:
“Sevgide Güneþ gibi ol.”
Mum olabiliyor muyuz mum?
Sevgiye muhtaç deðil mi güzel yurdum?

“Dostluk ve kardeþlikte akarsu ol.”
Evde okulda iþyerinde nasýl iliþkilerimiz,
Çýkarýmýzdan baþka neyi görüyor gözlerimiz…
Oymak için birbirimizin gözlerini,
Hazýrdýr pençelerimiz…

“Hatalarý örtmede gece gibi ol.”
Kurban olayým Mevlana!
Çok bozulduk senden bu yana…
Çok icatlar aldýk verdik,
Medeniyeti tersine çevirdik…
Televizyon diye bir icat,
Tele vole kavganýn sesi insanýn teresi,
Yatak odamýzda bile vermiyor rahat…

Diyorsun ki: “Her ne olursan ol,
Ya olduðun gibi görün,
Ya göründüðün gibi ol…”
Nasýl yapar senin dediðini bu kul…
Her saniyede bir maske,
Keþke gelsen de vursan maskelere birer fiske…
Kemiksiz dillerde bin bir yalan,
Kimimiz akrep olduk canýmýza,
Kimimiz yýlan…
Yitirdik kendimizi sevgide heyelan…
En iyi bildiðimiz sarýldýðýmýz hezeyan…

Alýn size dördüncü vecize,
“Bilgi sýnýrý olmayan bir denizdir.
Bilgi dileyense denizlere dalan dalgýçtýr.”
Kurban olayým Mevlana!
Kurban olayým ben sana!
Beynimiz açtýr…
Beynimiz bilgiye muhtaçtýr…
Söylediðimiz konuþtuðumuz çok þey koftur…
Çoðumuz bilgisiz filozoftur…

Okuyup anlasaydýk sevgili Mevlana,
Senin binde birin kadar…
Bu güzelim coðrafya bu güzel diyar,
Olur muydu böyle tarumar…
Sahiller gitti parsel parsel,
Tarým arazilerinde apartmanlar siteler,
Her yaðmurda siteleri basar sel…

Binlercesinden beþinci vecize,
“Eþeðe katýr boncuðuyla inci birdir.”
Söyle sevgili Mevlana ne denir bize?
Bütün boncuklar inci görünüyor gözümüze…

Sana geldim döktüm içimi,
Ýçimi parçalýyor bu vaziyet…
Vicdan tatilde firarda merhamet,
Sokaða düþmüþ adalet…
Ýnsanlýk can çekiþmekte,
Parada hâkimiyet…

Kurban olayým sevgili Mevlana,
Kardeþ kardeþten ediyor nefret…
Sen bizi affet!
Sen bizi affet!

Sosyal Medyada Paylaşın: