Nafile
Eðer çekecekse insan bir çile,
Ne yaparsa yapsýn hepsi nafile,
Samimi bir çaba sarf etse bile,
Bozulunca düzen iþler olmuyor.
Þansýn dâhil, iþler hep ters gidince,
Haramiler her gün bayram edince,
Koyunu da hýrsýz çoban güdünce,
Boþ kova bir türlü sütle dolmuyor.
Eline almýþtýr ipin ucunu,
Ne bilsin çekmeyen senin acýný,
Hak edene vermez-takmaz tacýný,
Bu sebeple yüzüm asla gülmüyor.
Belki olur diye umut bekleyip,
Derdinin üstüne bir dert ekleyip,
Açlýðýný çevresinden saklayýp,
Kendisini bir boþluða salmýyor.
Yaþayýnca yazdý, Dertli bu sözü,
Hakk’a çeviriyor, her daim yüzü,
Yoruldu bedeni taþýmaz dizi,
Gönül geçmiþ yaralarý silmiyor.
ERDEMLÝ-05 Þubat 2016 Cuma
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.