Sana Güvercin Yolladım
Ýstanbul’un sabýkalý bir semtinde sevdim seni
Sokaklarý karanlýk, ayyaþ, berduþ dolu
Ben yapayalnýz gündüz gece
Her sabah açarým penceremi
Akþamdan kalan ekmek kýrýntýlarýný koyarým
Güvercinler gelsin diye, beklerim
Özlemimi hasretimi anlatýrým
Sabahýn bir vakti Pencereme konan güvercinlere
Dinlerler beni sonra uçup giderler
Biliyorum ulaþtýrýrlar sana haberimi
Sen karlý daðlarýn eteðinde nöbet tutarken
Gelip konar omzuna gerdanlýðý parlayan biri
Gagasýyla öpüþlerini hissederim
Benim öpemediðim o yanaklarýndan
Duydun deðil mi, bir tek seni bu kadar özledim
Bir tek sende kendimi buldum
Hadi sende anlat güvercinlere þimdi
Olur da kelimeleri birleþtiremez isen
Türkü söyle, ya da aþk dolu bir þarký
Gelip sabahýn bir vakti þakýsýnlar penceremde
Bülbülleri kýskandýrýr gibi
Özlemimi, hasretimi dindirsinler sanki sana kavuþmuþum gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.