göðsümün sol yanýný kabartan öyle bir dalga ki bu öyle bir ses ki nefesimin boðazýný sýkan týkanýyorum yüzümün kýyýsýna vuruyor yokluk
avuçlarý terleyen gülüþün alnýndan öpüyor ay ve gece kusuyor kendini gökyüzüne karanlýðýn gözlerinde aralanýrken gün acemi rüzgârýn titreyen dizlerine vurur zaman
ýþýðý sönen odalarýn camlarýna kaðýttan yýldýzlar asýlmýþ karton gemiler býrakýlmýþ sonsuzluðun beþiðine dýþarda kalan bahar havasýna inattý her þey þimþekler bile gölgeleri ile oyun peþinde
ey rüyâsý çekilen uykularým ey dermâný olmayan korkularým ümitten kesilmiþ bir niyetin son sözüyüm dudaklara t ü k ü r ü l m e d i m daha
koynumda onlarca cansýz nefes !
09/02/2016 17;50 eMÝNeYZAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.