Ýki kumru konmuþ mutfaðýnýn penceresine
verdiðin kýrýntýlara sevinmiþler ,sevgiyle bakmýþlar .
Sevildiðini anlamýþsýn bir an ,mutlu olmuþsun .
Ertesi sabah ,
yeniden kýrýntý koyarken pencerenin önüne
kumrularýn gübresini görmüþsün .
Düþünmeden temizlemeyi
vazgeçmiþsin kýrýntýlarý kumrulara vermekten .
Bu kadar zahmetsiz deðil ki sevgiyi hak etmek ,
dikenleri var diye güller sevilmeyecek mi ?
Agu-agu anne-baba deyip oynarken sevdiðin
yüreðinden bir parça melek yavrunu ;
aðladýðý ya da altýný kirlettiðinde ,
sevmeyecek misin ?
Sevgiyi hak etmek yürek ve de emek ister.
Kolundan tutmuþsan bir kez, býrakmayacaksýn .
Düðünde bayramda olduðu gibi
hastalýkta ve hatta ölümde bile
terk etmeyeceksin !
Fikret.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.