Gel... Vakit yok Bu hakikati bilmeyen çok Her zan, gaflet, kalbe saplanmýþ bir ok Zihin karýþýk, dimað bulanýk, irade sarhoþ Divane olan kim, ruhunu yücelten umut kimin coþ Sýyrýl avuntulardan, bahane olan alýþkýnlýklarýndan huzura kavuþ Yoksa çok geç olacak, gafletin deryalaþacak, aklýn kararýp, kalbin duracak
Olmadý... Evet, kýsmette çýkmadý Yýllara sâri özlem ve umutlar Ruhumun hicran sahralarýnda açmadý Hazan ne kadar deruni bir vicdandý, gözler yaþarýrdý Anlatýlmazdý, anlatmak için kim ne kadar yakýndý, endiþe kuþatýrdý Sýr olan bir hikmet, marifete müdrik olmadýkça gün yüzüne çýkmamalýydý Her lahzada sinemin suskun ve buruk sessizliðinde vaktine kadar edeple durmalýydý
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.