MENDEBUR
Boþ meydanda baþkahraman mendebur,
Otomatik kör tüfektir kýþ çene…
Leþi bile çið çið yutar aç obur,
Kýyma yapar azý diþler makine…
Ýçi katran cephe açmýþ güzele,
Güzellikler dönsün ister gazele,
Kin kusuyor yarýnlara ezele,
Yamyam olmuþ düþü kanlý mengene…
Kýrýlan dal düþen serçe solan gül,
Viran baðlar sönen ocak kalan kül,
Deprem olsa zevkle verir yüz ödül,
Batsa Dünya tatmin olmaz bu gene…
Kuþ yürekli bir sümüklü böcektir,
Kötülüðü güzel gören mercektir,
Her kýlýkta birçok telde köçektir,
Ýnsanlýkta kan emici bir kene…
Cantekin der; mendeburlar yarýþta,
Fýþkýrdýlar her adýmda karýþta,
Hedef diye kör kuyuya varýþta,
Çeker ipi eli kýllý çingene…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.