Bunca yýlý yok sayýp gitme ne olur ey yar, Beni sensizliðimle baþ baþa koyma sakýn. Yetmezmi yýllar yýlý verdiðin bunca zarar, Ömür bitmeden çýk gel ölüm bize çok yakýn....
Kolaymý bunca yýlý yaþamak sensiz ve tek, Demekki hiç sevmedin boþmuþ bunca her emek, Söyle nasýl aþkmýþ bu inan anlamadým pek, Bak hala yataðýmda mis gibi güzel kokun...
Ýþ iþten geçmiþ artýk yok bir þeyin yararý, Mademki aþkýn için almýþsýn bu kararý, Yaþayýp dur ömrünce böyle yalnýz firari, Ýster aðla ister gül umarsýz tavýr takýn....
Hüzün sarsýn ömrünü olmasýn þen günün hiç, Ektiðin ayrýlýðýn hasadýný her gün biç, Alýþacaðým artýk gelsede gönlüme güç, Her gün piþmanlýk yaþa eski albüme bakýn....
Senin o aþk dediðin demek koskoca yalan, Melek sanmýþým seni oysa sen çýktýn yýlan, Muradýna erme hiç her günün olsun talan, Ne tek gün ara beni ne hayalime dokun....
09.02.2016
Esin Öztürk Sosyal Medyada Paylaşın:
Esin Öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.