-BİR BAKIŞIN FERMAN OKUR-

seher yelim!
yoksan neyler bu gönül sen?
yalnýzlýðým ki
sensizliðimle sesteþ
bulutlarýn arasýndan süzülen
güneþi gördüm her an
günebakan çiçeðim.

alacakaranlýðý delip geçen
tan kýzýlým!
varlýðýn ufukta bir pýrýltý
bir gönül ki
þafaktan akþama demini alýr
salýným yapar da ufuktan ufuða
demirler çalkantýlý bir rýhtýma
yokluðun karanlýklarla eþ basýnçlý
gam yüklü bulutlar sarar çepçevre.

olman ki
hangi sýcaklýðý duyurur?
kromosferden yayýlan,
cehennemi bir yalnýzlýk olmaman
ferman okumaz mý ruha?
bakiye, bir kýronun güncesi makamýnda.

neden ferin solgun þimdi?
oysa
öyle bir albeni sende
hele bak bir þu geldiðim hâle
korona ki
bir güneþ katmaný temsili belki
tüm ihtiþamýyla hale hale kuþatýr benliði
korodur tüm gönüller faslý þahane
varlýðýnýn gül bahçesi kýldýðý bir hane
yokluðunda ise ancak bir virane
dikensiz bir gül bahçesi tüy diker yalnýzlýðýma.

hangi tarife sýðar bu can?
mor ötesi ne ki yanýnda?
betim benzim atar da yokluðunda
bir enzim kaldýrýr mý bu yükü?
hangi aydýnlýk nece?
dudaðýmda alevlenen
kýzýl ötesi hükmünde bir hece.

öyleki
evrende acep
evrende acep var mý?
senden öte yakýnlýk
yaradan rabbimden gayrý
serde bu tahayyülün sýnýrý.


L.T.


Sosyal Medyada Paylaşın: