MEHMEDİM
Hainler pusuda, seni beklerken,
Gitme diyemedim, gitme Mehmed’im,
Göz dikilen kutsal Vatan daðýna,
Çýkma diyemedim, çýkma Mehmed’im.
Tuzaklar kuruldu, açýlým boyu,
O zaman deþildi, onlarca kuyu,
Gafleti yaþadý, ‘’þanlý Türk soyu,,
Kusurlara bakma, bakma Mehmed’im.
Ýsteyerek attýk, seni ateþe,
Sen gittin gideli, kalmadý neþe,
Tabutlu Bayraklar, gelir peþ, peþe,
Dikkat et boynumu, bükme Mehmed’im.
Od düþtü yüreðe, yanýyor içim,
Savaþmaktan baþka, kalmadý seçim,
Ýhanet aðlarý, hep biçim, biçim,
Sakýn ha diz üstü, çökme Mehmed’im.
Bilirsin hainde, bulunmaz mertlik,
Fistanla geziyor, bitmiþ erkeklik,
Zafer muþtularý, bekliyor Türklük,
Yaradan seninle, korkma Mehmed’im.
Ölürsen þehitsin, kalýrsan gazi,
Elini çabuk tut çýkart o gözü,
Hepimiz Mehmediz, bu Bozkurt sözü,
Kalleþ çakallardan, ürkme Mehmed’im.
Ali KILIÇ/OSMANÝYE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.