Gökyüzü ağlıyordu

Akþam üzeri bir feryat yükseldi
Feryadýn adresi iki katlý ahþap evimizdi
Aðlayanlar sadece ev halký deðildi
Pencerede sýralý saksýlardaki tüm çiçeklerdi
Bahçemizdeki aðacýmýzdý
Üzüntüden üzerindeki dalýný yapraðýný yoluyordu
Sanýrsýnýz delirmiþ aklýný yitirmiþ
Kýsa sürede tüm köye yayýldý acý haber
Sel misali evimiz sevenleriyle doldu taþtý
Aðýtlar yakýldý aðlama sesleri
Gökyüzünde yankýlanýyordu
Gökyüzü çok severdi rahmetliyi
Güneþi sönmüþte yeryüzüne düþmüþtü sanki
Gökyüzü aðlýyordu göz yaþlarý yaðmur oldu
Çisil çisil döküldü köyümün üzerine
Saatlerce durmak bilmedi göz yaþlarý
Ben o zaman 16 yaþýnda delikanlýydým
Saðken iyi bir insan olduðunu zaten biliyordum
Ölünce bir kez daha anladým mükemmel bir insan olduðunu
Ve onun torunu olmaktan her zaman gurur duydum
Bu mübarek Allah dostu benim dedemdi
Sosyal Medyada Paylaşın: