býrakalým güneþle yaðmur girsin içimize
üfleyelim tozlara taptaze renklerimizi
giyinelim ak bulutlarý bakire sevincinde
bize deðip geçen kuþ tüyü hafifliðinde
yele verelim heyecanlarýmýzý zeynep
ebru teknesine batýrýlmýþ kartonlara baðlayalým
karanlýk içinde üzerimize bastýran kabuslarý zeynep
tozunu topraðýný silkeleyelim baþ ucumuzda
gün ýþýðýna çýkarýp da duygularýmýzý
sonra dudaklarýmýzdan tuzlu sular salalým
uyuyan bilinmeze götürelim rüyalarýmýzý
sonra korkusuzca yola koyulalým zeynep
ufku olmayan mavi ummanlara doðru
terk ettiðimiz þehirler için son bir kez
bir kaç kez daha gözyaþý dökelim gecelerce
her ayrýlýk vaktinde zeynep
sadece aþk ve ön sancýlarý olsun
içimizde bir yerlerde yürek atýþlarýmýzla çoðalan
hiçbir yolu olmayan göðün içine býrakalým yýldýzlarýmýzý
bir gemi yapalým pusulasýz umut yolculuðu için
alýp baþýmýzý gidelim çok uzak diyarlara doðru
belki baþka bir cennet masmavi rüyalar görürüz zeynep
redfer