EY TÜRK
EY TÜRK
Sen, demirden daðlarýn, baðrýný yara yara,
Vurulmazdý bileðin, çelik prangalara
Yýldýrýmlar elinde, bir alevden kýrbaçtý,
Güneþ senin baþýnda, parýldayan bir taçtý.
Karanlýðýn yüzüne, ýþýk olup saçardýn,
Bütün mazlum halklara, kucaðýný açardýn,
Kýlýcýnýn ucundan, adaletti damlayan,
Hakkaniyet içinde, sen idin tamamlayan,
Burçlarda Ulubatlý, düþte düþmezdin yere,
Âþýktýn ebediyen, bayraklý gölgelere,
Kurtuluþ hilaldeydi, ümidini eðlerdin
Kardinal külahýna, sarýðýmý yeðlerdin,
Sana al olmak düþer, kan verdiðin bayraða,
Gülþene girer gibi, giriyorsun topraða,
Ay bile sevdalanýp, kanýnda yýkanýrdý,
Gören iki aþýðý, kucaklaþmýþ sanýrdý,
Þehit olmak aþkýyla, önden giden mücahit
Vatan namus olunca, Çanakkaleler þahit,
Hýnca hýnç saldýrýrken, yedi düvel vahþice,
Ýmaným karþýsýnda, alamadý netice
Soyum sopum asildir, ben bir Türküm özbeöz,
Diyorum ki sizlere, söylenecek son bir söz
Dünya atýma hara, kargým göklere direk,
Otaðýmý kuracak, bana bir cihan gerek.
27.01.2016
Mehmet TOZLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.