Yaþamlar tükeniyor, Kör ve izbe karanlýklarda, hiç yaþanmamýþ gibi. Yaþamlar tükeniyor, Hiç iyi gün görmemiþçesine..
Oysa ne günler gördü, Þimdi kýrarmýþ saçlarýyla, Kenarlarýnda kaz ayaklarý oluþmuþ gözler Ve artýk hýzlý yürüyemeyen bu beden.. Yarýn, daha güzel olacak umuduyla..
Bu iyi seçmeyen gözler, Hala, gördüðü kadar umutlu Duyumsuyor güzel geleceði.
Biraz karamsar ama Yýlgýnlýk yok. Asla teslim olmayacak, Ta ki , Son nefes bu candan çýkana kadar..
Sosyal Medyada Paylaşın:
karabencan25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.