Yanardım boyuna

YANARDIM BOYUNA
Bir zirveye çýkar
Bir daða yaslanýrdým

Sýrt üstü uzanýr
Gökyüzüne bakardým

Zifiri bir gece olurdu gözümde gökyüzü
Gökyüzü zifiri bir göz olurdu

Milyonlarca yýldýz parlar
Milyon kere yýldýzlar oynardý içinde

Ay olurdu
Dolunay olurdu
Hilal olurdu

Bir çiçek tarlasý olurdu gözümde gökyüzü

Saðým solum arkam önüm hep çiçek dolar
Gökyüzü onun gözleri olurdu

Yýldýzlar gökyüzünde ýþýkla dolar
Dolardým ben de
Dalardým
Þiir yazardým

Ben þiir yazardým o gözlerime bakardý

O þarký çalar
Ben gözlerinde kayardým
Hüzünlenirdim sonra
Ýçime gökyüzünü dolardým

Nefesim kesilir iç çekerdim
Onun göðsü kalkýp iner
Ýçimde bir þeyler inler
Ben onu dinlerken o þarkýlar dinlerdi

Ben þarký severdim
O hem þarký hem þiir

Bulutlanmasýn isterdim gözleri
Aðlayacak sanýrdým
Yaðacak þimdi üstüme diye düþünür üzülürdüm

Bilirdi üzüleceðimi
Yaðmazdý
Sabah olmasýn isterdim o varken
Ýnadýna sabah olurdu

Yýldýzlarý göðsüme saplayýp
Kanardým

Aldýrmazdým
Aldanmaz
Yanardým

Yanardým boyuna.

özay saðlam

Sosyal Medyada Paylaşın: