eðer içimden bir yerden gülerse gözlerin
kalýr þu dünyam mercan maviliðinde esir
bir yaným aþýk, dýþ cephemde kör bakýþlar
çýkmaz aklýmdan umuttan saydýðým sözlerin
gülersen bir yerden bitmez ki, hep özlerim.
eðer içimden bir yerden doðarsa güneþin
hangi kýþ gelir karartabilir ki mevsimleri
ne baharlar tükettim ben þöyle en zorundan
yaprak yaprak olalý esip düþmezdi solumdan
hiç biri solmazdý, etmezdi beni yollarýmdan.
eðer içimden bir yerden açarsa çiçekler
ey ölümlü toprak, onu gözyaþlarýmla sula
mutlu kalsýn içimi yaðdýrdýðýn her gece
bir bukre zamaný, utansýn sabahlar yine
o olmasa, hiç biri doðmazdý kalbimin yerine.
eðer içimden bir yerden geçerse ayrýlýk
yazarsa gözlerime suyla özlem dolu adýný
gözümde yaþlarla gelirvermiþimdir sana
bil ki aþinayým hiç olmadýðým kadar yoluna
çaresiz bir bahçivandým ben kollarýnda.
eðer içimden bir yerden kesersen soluðu
gidenimsin hasrete dolar nehirler denize
sen uzak olunca ne fark ederki nefes almak
içimde huyum, ah benim gönlümdeki suyum
kolay mý öyle aþký nefessiz yaþamak.
eðer içimden bir yerden koparsa kýyamet
son çýkanýmsýn demektir þu bedenimden
bil ki toprakla sözlenmiþtir bu yüreðim
ne öncesi ne sonrasý sana baki kalacaðým
bekle beni cancaðýzým mahþerde olacaðým.
eðer içimden bir yerden biterse yýllar
bir yudum ömrüm var bil ki çabuk geçerler
hayat iþte, eksik etmezler suyu topraktan
gün olur dualar okursa eðer melekler
unutma caným sevenler önden giderler.
...
EÐER – Mawish Þiirleri – Mert Zafer Cansever