KEKLİK
Kýnalý kuþ güzel keklik dur hele,
Ötüp durma tüketme o nefesi…
Beklersin ki tuzaklara dost gele,
Gelen dostun biter zevki sefasý…
Düþün keklik sen maþasýn savcýya,
Sana düþman size düþman avcýya
Soyun düþer bin bir derde sancýya,
Hain olur doldurursun kafesi…
Seni bekler baðý daðý ovasý,
Kekik kokar güzel özgür havasý,
Kafes deðil kekliklerin yuvasý,
Hasta eder tutsaklýðýn cefasý…
Sen bilirdin suyu güzel pýnarý,
Gölge gölge kavak söðüt çýnarý,
Tadý güzel ak üzümü al narý,
Maziye yok gönlünün hiç vefasý…
Cantekin der; keklik satma dostunu,
Ýhanete artýk serme postunu,
Avcý yapar nazlý canýn tostunu,
Dürüstlüktür gönlün gerçek þifasý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.