Gizliden aþk arardýn, aþkýn narýnda yandýn.
Ben sana uslan dedim, günahtan gizlen dedim,
Hasret can yakar dedim, sabýr ettin dayandýn.
Ardýna yaslan dedim, uzaktan izlen dedim.
Gönlün aþk gemisiyse; çok olur binen dedim.
Geriye dönüp bakmaz habersiz inen dedim.
Varma aþkýn üstüne soðusun sinen dedim.
Kendine seslen dedim, birazcýk özlen dedim.
Bakýþlar alaz dedim, yanarsýn, durma dedim.
Adý dil yapýþkaný, aldanýp sorma dedim.
Aþk kýrýðý her yerin, zamansýz yorma dedim.
Huzurdan beslen dedim, eðriysen düzlen dedim.
Yine aþka düþmüþsün, sinende yanar ataþ,
Yâri kýzgýn kalemle alnýna yazmýþ nakkaþ,
Dil susar, baht baðlanýr, ipleri keserse taþ!
Yar için süslen dedim, kalbinden sözlen dedim.
Coþari der; zor þeydir yüreðinden vurulmak,
Sabýr taþý bastýrýp orta yerden yarýlmak,
Ýpini kesen taþa umut diye sarýlmak,
Bey dedim, aslan dedim, kendinle yüzlen dedim.
Ýbrahim COÞAR