KALPSİZLER DEVRANI
Bir garibim koca þehrin döþünde,
Yutar oldu býrakmadý tadýmý…
Can dediðim görmez olmuþ düþünde,
Umut soldu ben unuttum adýmý…
Bir yanýmda yalnýzlýðým bir yan dert,
Mola vermez gider efkâr kervaný…
Hançerledi dost dediðim çok namert,
Nankör yaðmýþ vefasýzlar devraný…
Þehir kalpsiz kulaklarý saðýrdýr,
Dev aynada herkes kendi hayraný…
Sol yan viran dert bedenden aðýrdýr,
El tutan yok dostlar seçmiþ seyraný…
Meydan kalmýþ arsýz hýrsýz katile,
Milyon yürek sessizliðe bürünmüþ…
Sevgi tutsak saygý çýkmýþ tatile,
Kör gözlere dünya pembe görünmüþ…
Cantekin sen; garip her gün yanarsýn,
Anla artýk kelaynaklar gibisin…
Dost diyene hâlâ niçin kanarsýn,
Yanan aþsýn sen kazanýn dibisin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.