yarýný bugün kýlan yollar
gezginin omuzlarýnda gün
yorgun mevsimler geride
uzak hep uzak belki
daðlar hep dað biriktirir
þu tepeyi aþýnca bir Everest bulur gezgin
sevmek...öyle yalýn ki
bir bozkýr yeþerene kadar sevmek
göðün dupduru sonsuzluðu
kýzýl topraktan patikaya deðen mavi meltem
savrulan zamaný bir adým ötede tutarken
elleri ýþýkla yoðrulan gezginim ben
çýn çýn ...göðün þarkýsýný çalan çoban
çocuk gözlerinden öp kuzularýn
çocuk olana dek tepeleri aþmam gerek
bir Everest çýksa karþýna gezginin
utangaç ellerini saklar arkasýna
kaç dað yitti kaç bozkýr unuttu seni
her damla gölde halka halka büyüdü
bir ömrü büyüttü bir ölümü sevdi
yarýn bugün dedi gezgin
iþte o tepe bugün geçilmekte
geride olanlarýn seslerini boþver
sevmek...öyle yalýn ki
bir Everest olana dek sevmek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.