Gölgen düþüyor gülüþüne
Katre
Katre
Seninle ne zaman konuþmaya baþlasam
Bir garip olurum
Sarýlýr ellerine bu karanfil kokulu akþam
Yýl
Yýl
Baþka güneþ ýsýtýr yüreðine gittikçe günden güne
artýyor dertleri doðuran kývýlcým
Ýnsan ne zaman ölür anne söyle sevinçten
Yasak üstüne yasak yaþamak
Bütün duygularým darmadaðýn ölüyor anne
Kendimi kandýrýyorum
Bulut
Bulut
Gözlerinin sessizliðinde dirliksiz bir nisyan
Çakýl taþlarý misali dökülüyorum yollara
Düþen yapraklar gibi her gün ölüyorum
Hayatýn akýp geçtiði raylardan
Damarlarýmda sen dolaþýyor Kan yerine anne
Buruk bir elvedan böylesine büyük hasret
Soluk biliyorum artýk tüm renkler
Her gün biraz daha fazla yaralýyor
Yüreðimin kapýsýný aralayan bu kýymýk
Demlendi içimde hüzün kýþ giyindi yokluðun
Ayrýlýðý siliyorum anne bu anlamsýz saatleri kurþunluyorum
Sana geliyorum anne
Ama
Ama
Ýçimdeki boþluk ölmüyor
Ama ölmüyor içimdeki boþluk!!!
Yaðmuru seviyorum beni anlatýyor...
Nurten Ak Aygen
30.02.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.