ka
Yakan, İğne ve Gül
Nasýl buluþtuk bilmem, aslýnda kaderler zýt
Vurduk yokuþ yukarý... istikâmet Beyazýt
Toplanma Marmara’nýn altýndaki salonda
Biraz erken gitmiþiz, ne var ki sanki bunda?!
Bir de baktýk in cin yok, gelmemiþ kimse henüz
Geriye dönsek olmaaaz deðil ki merdiven, düz
Ne yapsak acep derken birden geçtin arkaya
Ora gelin odasý, baktýn þöyle aynaya
Saçýn baþýnla falan, ilgilendin de biraz
Ben de bakayým dedim, zira ki durum ayaz
Ýþte tam o sýrada, bir ses duydum ki sende
Bir elinde yapma gül bir iðne diðerinde
Gülümsemeyle bana “Takar mýsýn?” Diyorsun
Elbette “evet” ama hâlimi bilmiyorsun
Aldým iðneyle gülü, tak be takabilirsen
Parmaklarým titriyor, hele kalbim bir bilsen
Boynun ki kuðu gibi, baþýn hafif yukarda
Yakan ise daracýk, tut hadi bir arada
Ne zor þeydi o bana? Yaka, iðne ve de gül
Nasýl tutulur üçü? Bende varken iki el
Bilmem nasýl yaptýýým da nasýl aklým gitmeden
Taktým, iðne batmadan ve elim hiç deðmeden
Ve... dedin ki “Allah, ne murâdýn varsa versin”
Halâ beklerim o’nu, peki buna ne dersin?
Bu güzel bir aný’dýr, hâtýralar içinde
Ayný þeyi dilerim, her an senin için de
16.11.2012/20.40
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.