Nasýl sevdim bilmem ki,
durduk yere duygulandým,
acýsý mesafeler mi? dersin,
özlemle karýþýk hasretler mi?
Bir ah çekerim geceye inat,
yazar durmadan kalemim,
kim nasýl anlar ki beni,
karanlýða odaklanýp,
uyuyamadýðý mý?
Ýþte bu yüzden ya,
bu nasýl sevmek,
zor ama güvenmek,
yalansýz dolansýz sarýlmak,
býkmadan usanmadan sarýlmak !
Belki unutulur sanýr,
belki özlenmez sanýr,
belki de düþlemez sanýr ...
Hiç biri deðil iþte,
tek hayalimde,
aþkla bakan gözlerimde !
21/01/2016
01:30/perþembe
yazan: þebnem örs