yine bir gün
yapayalnýzdým karanlýðýn içinde
sevdanýn
umudu doðdu içime
gökyüzünü parsellerken
yýldýzlara sordum seni
taa
gençlik hayallerimi anýmsadým
samanyolu kümelerinde
hissettim seni
ruh parýltýmda
çare deðildi bekleyiþime
mýrýldanýþlarým
sanki
buselerle
geceyi mühürlemiþti
doðanýn bütün güzellikleri sende
silinmeye yüz tutmuþ ayak izlerinde yürürken
takatsizdim
son çýrpýnýþla
biçare diyen saçlarýna
attým kementimi
bir görünüp bir kaybolan
ayýn girdabýna kapýlmýþ hasretim
karanlýðý aþýyordu çýðlýklarýmda
Ve..
daðlar
aþk tanrýçasý masalýndan
bir dilek diledi
insin dedi rüzgarýn çiseleri
yaðmurun renklerine
ay kendi saçaklarýna
sarmýþtý kollarýný
ki
griye boðuldu yeryüzündeki
kaybolan
aþklar
Ve
sert
esen
hasret rüzgarlarýnda
seni kokladýðým zaman
kayýp sevdalarýn elllerinden tuttuðumu anladým
vazgeçilmez bakýþlarýnda gözyaþlarým
yaðmurun çiselerine karýþarak aktý yüreðime
Islandým
ama
senli yanlarýmýn bekleyiþlerine
umut olmadý
ah sevgili
bu bekleyiþler güzel de
kayýp sevdalar bulunamazsa
özlemenin emaneti acý geliyor
ama sana söz
ben sevdamý ömür boyu arayacaðým göz yaþlarýmda
03-ÞUBAT-2016 _ÝKÝGÖZÜM_