baş harfi küçük yazılan şehirler

bazý þiirler
böyle bir kýþ günüydü diye baþlar ya hani
bizimki gerçek




þubatlar böyle ýlýman deðilken o seneler
ellerin kanamýþtý bir otobüs duraðýnda,akýyordu durmadan
mendil istemiþtin bir yabancýdan
yüreðimi basmýþtým yaranýn en akýþkan yerine
o ayazýn içinde erimiþti gözlerim gözlerinde



sonra
bir kahve içer miyiz demiþtin tunalý’da
zamansýzdý zaman
þehri terk ediyordum valizlerim omzumda
yaksam biletimi yol yanacak,yakmasam daha ateþ bulamam yanmaya
ve hiçbir ihtimali düþünmeden
ceplerim hallaç pamuðu,ihtilaller geçmiþ üstümüzden
yürüdüm arkandan usulca



sevemedim ondan sonra,saatlerin onyedi onbeþlerini gizlice yýrtarken biletimi
katmazken kýþlarýn kalleþ olduðunu can’a
öylece dinledim seni
ne kadar köy çocuðu varsa, sana sunmuþlar olgunluðunu
ve duruluðunu
kurumuþ bir sümbül düþünce kitaplarýnýn arasýndan
anladým taþrada öðretmen olduðunu




ben yaþama aceleci,sen sevdaya acemi
kaný kesildi dedin tut ellerimi
hadi gel de terket bu þehri



neden,yoðun duygular yaþayanlarýn kaderleri kalem uçlarýnda olmaz ki
ölçeksiz haritalar çizesin kal ve git arasýna
ecel bile tehir’e kalmaz mý böyle ayrýlýklarda



bilirim
senin ellerinin kaný durdu da
hiç yüreðim kanamadý benim o ayrýlýktan sonra
keþke gaz lambalarým olsaydý,ýþýklarým kesilseydi sensiz
son istediðimi dileseydim alaaddin’den
bir daha ayrýlsaydým senden


þehirlerim kanýyor biliyor musun














kasým









Sosyal Medyada Paylaşın: