Yedi kýz, üç erkek doðurdu Satý ana. Ne inek vardý damda Ne de tavuk Memeler kurudu Çalý gibi kaldý Satý ana. Koca genç yaþta Kalpten yitti. Köy yeri bu On üçünde telli duvaklý Gelin olmak Yirmi üçünde Dul kalmak da var kaderde. Muhannete muhtaç olmak da Neymiþ, Çocuklarýný aç-açýk Kendini kurtlara-kuþlara Yem ettirmedi. Gel zaman- git zaman Çocuklar yuvadan uçtular Ve anayý unuttular Ana, 85’inde yataða Çakýldý. On kardeþ, Benim iþim var sen bak Derdine düþtüler. Satý ana sahipsiz kaldý Ah ki ah Satý ananýn çilesi Henüz bitmedi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayhan Sarıkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.