Nerede Akan Çaylar?

Sonbaharda baþlardý o güzel sesin,
Kýþ mevsiminde bile duymaz olduk.
Uzaklardan duyulurdu çaðýltý sesin.
Yakýndan bile akýntýný duymaz olduk.

Her gün sendeki eksiklik çarpar göze.
Akmayan çay olsa da gerek var söze.
Kulak verelim mi geçmiþ günlere öze.
Eski günler, hatýralar ile yaþar olduk.

Düþen yaðmurlarla akmaya baþlardý.
Sevinç katan gökten düþen yaþlardý.
Sana sevinçle bakan içindeki taþlardý.
Kýþ mevsiminde hüzünle bakar olduk.

Taþma diye iki yanýna yapýlmýþ duvar.
Maalesef akmayan susuz bir çay var.
Bunun yine akmasý için elini aç yalvar.
Çayýn yataðýný kupkuru görür olduk.

Daðlara düþen karlar ulaþýrdý buraya,
Küçük sýzýntýlar birleþir kavuþur çaya.
Eþlik ederlerdi dereden çýkan naraya.
Bu mevsimde çay sesi duymaz olduk.

Tertemiz buz gibi akardý dereler çaylar.
Akan çaylardan beslenirdi buðdaylar.
Hani nerede çaðýldayarak aktýðýn aylar.
Kýþ mevsiminde çaðýltý duymaz olduk.

Mayýs ayýna kadar kurumadan akardý.
Bir sonraki gelen güne azalarak çýkardý.
Tarlada çalýþanlar elini yüzünü yýkardý.
Þimdi kýþ mevsiminde bile akmaz oldu.

Çocuklar sana koþardý o sýcak günlerde.
Yýkanýr serinliði bulur sendeki göllerde.
Ter,toz kalmaz koþup oynayan yüzlerde.
Kýþ mevsiminde akan o çaylara ne oldu.

Ýyilik, imece konusunda birbirine koldu.
Tarihimizde insanlýk, güzellik, su boldu.
Ýklim mi deðiþti akan çaylara ne oldu?
Kullarýn nasýl biri olduðu bilinmez oldu.
02.02.2016
Hasan Kaya
Eðitimci-Þair-Yazar

Sosyal Medyada Paylaşın: