ACI

-Acý-
...
Göç bozguncularý
illede çaðýrýr birini
sevenlerden.

Ve yine,
beklemek düþerdi
sevdalý gönüllere.
Geriye bakmadan
yüreðine sýký sýkýya
istiflediði en ufak
sevgi kýrýntýlarýný
dudaðýnýn kenarýyla
öptüðü son resmi de
koynuna sokuþturup
kaybolmaktý gurbetin
acýmasýz kollarýnýn
arzu ettiði portresini
çizmek için.

Yettisi bittisi alýþtýracak
acýyan bedenleri besbelli,
soðuðuna yarasýna yokluðuna.

Tarýmar olmanýn zoru
kalmayacak gözlerinde
çünkü en zoru bizzat
yaþandý yaþanacak
Bedbaht hoyratýn gölgesinde.

Ucu yýrtýk bile olmayan
ayakkabýnýn çýplak topuðu
birde üþümekten morarmýþ
parmaklarýnýn bile farkýnda
deðil acýnýn çocuklarý.

Tek düþünceleri canlarýný
çok acýtmadan demirin
gücünü hissetmek
alýn yazýlarýnda ve
hayal bile kurmaya vakit
bulamadan körpe
bedenlerinin toprak
kokusunda bütünleþmesi.

Hayal bile kurmaya
korkan o savunmasýz
masum kalplerin bir
isteði var oda az acý.

Sevil Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın: