Her İnsan bir Kere tatmalı Diyordum Aşkı

Benim tanýdýðým "mina"
Çok üzgündü ...çok güzeldi
Hastalýklý kiþiliksiz bir erkeðin elinde
Her gece aðlatýyordu ... her gece
Zorla, vermiþlerdi bir tüccara...
Hayatýnýn, baharýnýnda
Satýlmýþtý kocaya...
O, aþký hiç tatmamýþtý



Bilmiyordu ... hem de hiç
Gece olunca kendi kendine þiirler yazýyordu
Sadece hayallerindeydi aþk...
Sýrf benden dinliyor ...du
Gözlerinden damlalar düþe düþe
Onun üzüleceði aklýma, bile gelmiyordu
Her insan bir kere tatmalý diyordum, aþký
Gerçek aþk bambaþka ..."gerçek"
Diye söylüyordu... m garibim
Boynunu büke büke dinliyordu



Yumuþacýk yüreði vardý pamuk gibi
Herkesi kendisi gibi sanýyordu..
En sevdikleri darbe üstüne darbe vuruyordu
Ne zaman karþýlaþsak yüreði aðlýyordu
Aptala, malum olur derler ...ya
Hep hissederdim aðladýðý geceleri



Zorla güldürürdüm onu...
Hayat yokuþlu bir yol
Her insana eþit davranmýyor
Ne yazýk ki...



Oysaki doðarken eþit doðuyorduk
Ýnsanlar, seçemiyorlar iþte
Annesini, babasýný, çocuklarýný
Oysaki, ömür boyu yaþayacaðý
Erkeði; kendi seçmeliydi
Seçimi yanlýþ olsa da
"Kendim ettim kendim buldum" diyebilirdi



Yaþam sürüklüyor bir bilinmeze
Kaderin elinde oyuncak olmak
Ürkütüyor beni...
Bütün hüzünlere raðmen
Yüreðim aðlarken, gülmesini öðrendim çok þükür
Dimdik sapa saðlam ayaktayým...
Ýþte hayatla dalga geçmesini seviyorum
Þakalarým hep bu yüzden...

Aslý Gül

(gerçek bir yaþam öyküsü)

Sosyal Medyada Paylaşın: