Şubat gibi
Gün artýðý daðlarý yaman eden ayrýlýk
Son kez eteklerinde tutuþ yan inadýna
Ocaðýn nefesinde duman tüten ayrýlýk
Tüllerini gezdirip pencere mihrabýna
Bu ayrýlýk yükünü turnalara yüklesem
Sökün etse dallarý geçiþlerde saçýndan
Ömür defteri yarý sona kadar beklesem
Beyaz karlar toplanýr ecelerin tacýndan
Üç beþ hamsi sokakta horona tutuþursa
Þubat gibi martýlar ziftlenirse çöplükte
Kediler uyuþmadan içmeden mayýþýrsa
Ýþçilik tulumlarý gül çiçektir önlükte
Irmak olur süzülür yapraklanýr bendini
Kurbaðalar kýþlýðýn uykularýna yatar
Arýlar kovanýnda bala bular kendini
Sivrisinek çöplüðün çamurlarýna batar
Saðýr duymaz uydurur cýrcýr böceði sesi
Sabah kuþlar terk etmiþ sokak aralarýný
Çöl lalesi öldüyse kardan gizlenmiþ nesi
Karýncalar gözeler ceren yaralarýný
Þubat gibi sevgilim açacaðým tahtýmý
Muratlarýn baðýnda buza keser ellerim
Son kez diyorum sana yaracaðým bahtýmý
Marta baðlayan gece duvaklanýr tellerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.