sen yoksun

yüreðimi parçalara ayýrmak istiyorum.
sanki hiç yüreðim yaþamýyormuþ gibi,
biraz önce þurda duran gözlerine bakýyordum,
þurda duran ellerin avuçlarýmda duruyordu,
yaðmurlar yürüdüðümüz sokaklara yaðarken,
saçlarýn yaðmur damlalarýyla ahenk ediyordu.

ne bir þarký, ne bir þiir dinlemek istiyorum.
zaten senin varoluþun bir þiir, bir þarký deðil mi?
yüreðimi parçalara ayýrmak istiyorum,
notalara ayýrýp bir zarfýn arasýna koyarak,
ardýndan sana göndermek istiyorum.
her gün gülen gözlerini anýmsýyorum.

iki kelimelik bir eylemdi, seni seviyorum.
ilk eylemde yaka paça yüreðinden atýyordun,
karanlýk bir dünyada mahkum kalýyordum sana,
hani bizim gülümseyen gözlerimiz,
hani bizim özgürlük kokan sesimiz,
hani bizim yaþama arzumuz nerde.

kavuþamam kabusuyla yaþýyorum þimdi,
ne gecelerim gece, ne gündüzlerim gündüz.
mevsimler kýþ, takvimler yokluðun, saat hiçlik.
ben yollarda hep seni arýyorum, sen yoksun.
ben sokaklarda adým adým yürüyorum, sen yoksun.
ben ellerimde, yüzümde, sesimde seni arýyorum,
yani her yaným yarým, her yaným eksik, sen yoksun

#ibrahimdalkýlýç

01/02/2016
03:00 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: