gün geçtikce oyulur umudun duvarlarý biliyorum ki ben çok geç kaldým mutluluða
biliyor musun? ruhuma kavisler çizen yarýnlar baþtan sona yalan
þimdi gidiþinin ardýndan sere serpeyim düþ gezgini gibi bütün sokaklar ve serseri ruhum düþtükçe çýkmazlarýna küllerimi savurduðun gecede eylül kesiði karanlýklar kanar usulca
bak yine ateþin sýçaklýðýndan ben kovulmuþum ýlýman tebessümler kahkahalarýnda aðlar karanlýðýn ortasýndan uzadýkça uzar kederim gece yitirirken gölgesini kendi koynunda
gece ayaz be sevgili gece soðuk buz kesen trenlerin yanýlgýsýnda zaman ben yine bir þiire soyunmuþum elemliyim kalemim ak kaðýtlarla bir baþka savaþta
ve sen ne gitmeyi öðrenebildin ey sevgili ne de kalmak için emek verdin sevdana ve baþlamadan biten bir hayattý yargýladýðýn uðruna savaþmadýðýn bir kalbi boþuna sorgulama
ay/su her düþ geceyi anlatýr her gece sabahý sana
Sosyal Medyada Paylaşın:
ay/su Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.