İNADIN TUTSAĞISIN
Boyun bükmüþ mor menekþe yastadýr,
Garip ömrün sürgün yeri þarkýsýn…
Vurgun yemiþ öksüz gönül pastadýr,
Gözler çeþme kaynaðýsýn arkýsýn…
Defter açýk seni bekler kalemin,
Hazan geldi evi sardý elemin,
Ben aðlarým yüzü güler âlemin,
Gülen yüzün tatlý dilin çarkýsýn…
Halý yaptým yola serdim gözümü,
Sevdan ile köze attým özümü,
Güz çiçeðim gel uzatma sözümü,
Biter hüzün gönlün liman parkýsýn…
Ben bilirim kýrýk þimdi kanadýn,
Tutsaðýsýn iflah olmaz inadýn,
Hasretimsin çile oldu yâr adýn,
Kan aðlayan gönlün evi barkýsýn…
Cantekin der; gülüm kime kanarsýn,
Aþkým bilir bile bile yanarsýn,
Ben ölünce gece gündüz anarsýn,
Bu gönlümün sultanýsýn farkýsýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.