gurz
Gürz
Savurdu korku padiþahý alev gürzünü
Mevhum kahramanlarýn miðferleri çatladý
En arkada, en aciz, en müstear
Neferin dudaðýnda çiçekten bir tebessüm
Göð(s)ünde titreyen kýrlangýç yürek
Ya da yüreðinde mavileþen asuman
Parýltýsý katrelerin gözbebeklerine sýðar
/Bu Sevda’dan beklentiyi çýkarmak gerek/
Mevhum kahramanlar titremeye
Padiþah gürlemeye devam ediyordu ki
Birden farketti bu korkusuz neferi
Baðýrdý baðýrdý baðýrdý
Gürzünü insafsýzca savurdu
Oysa ki sevda zaten neferin sinesinde kordu
Biliyordu ki padiþah da , korkaklar da ,gürz de
Hepsi yani , zamanýn ahirine öbeklenmiþ dekordu
Nefer yýrttý dekoru
Nefer yuttu koru
Ne gürz kaldý , ne padiþah
Etrafta yandaþ uðultularýyla mevhum kahramanlar müþevveþ
Nefer baktý ufuða,boþ verdi olanlarý
Yürüdü aydýnlýða , cebinde pusulasý
Vakit inabe vakti..
Fazla söz israf zati...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.