ADIN, ADIN, ADIN Kalmış

Penceremdeki menekþede
Ahþap Masamda, sandalyemde
Sensiz üþüyen yorganýmda,nevresimde
Buram buram kokun kalmýþ.

Ýçip içip boþalttýðýmýz þiþelerde
Dokunduðun sarhoþ kadehimde
Dudaðýmýn her ama her yerinde
Asla çýkmayacak izin kalmýþ.

Yürüdüðümüz yolda,kýrda bayýrda
Koþup uzandýðýmýz o yemyeþil çayýrda
Sevgimizi haykýrdýðýmýz bembeyaz karlý daðda
Kulaðýmda þarký gibi sesin kalmýþ.

Kýrlaþan saçýmda,yüzümdeki çizgilerde
Sana dokunasý avuçlarýmda,tenimde
Bakmaya doyamadýðým gözlerinde
Ýçimi yakýp kavuran özlemin kalmýþ.

Göðsümün sol, sol yanýnda
Damarýmda akan bunca kanýmda
Seninle nefeslenen, hayat bulan canýmda
Beni ben eden varlýðýn kalmýþ.


Seni anlatmaya doymaz keðýdýmda,kalemimde
Severek yazdýðým mýsralarýmda, þiirimde
Aðlayýþýmda,hakýrýþýmda,ve dilimde
ADIN, ADIN, ADIN kalmýþ.
Hsevin 29/01/2016

Sosyal Medyada Paylaşın: