BİTTİ DERMANIM
Çaðlayýp akýyor yaþlý gözlerim.
Damla damIa yaþlar döküyorum ben
Ýsmini anarým seni özlerim.
Yokluðuna boyun büküyorum ben.
Koptum gidiyorum diyar ellere
Gül bahçemi verdim þimdi sellere.
Sýrrýmý vermedim asla ellere
Kaderimdir dedim çekiyorum ben
Yanlýz bir baþýma garip kalmýþým.
Sarardým baðýmda gazel olmuþum
Saçlarýmý tutam tutam yolmuþum.
Çileli hayata. yorulmuþum ben.
Görenler hep beni çok mutlu sandý
Oysa yaralarým hep içime aktý
Bedenimde sanki volkan kaynardý
Daðlayýp yüreðim yakýyorum ben.
Kesildi dizÝmde bitti dermaným
Hasta yataklarda delindi tenim
Aþýk kamil der ki gelsin ecelim
Her gün biraz daha ölüyorum ben.
Seslendim doktora gelmez yanýma
Dermansýz kollarým düþtü yanýma
Gördüm azraili þimdi karþýmda
Teslim ettim canýmý gidiyorum ben
Kamil KARAAÐAÇ 30-01-2016-74
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.