Yine duman çökmüþ, daðlarýna yurdumun…!
Çýðlýk, çýðlýða acýlar, dinmek bilmiyor,
Hainler yuvalanmýþ, hep ölüm kusuyor,
Ýnsanlarý, her gün kan aðlýyor yurdumun…!
Yangýn yerine dönmüþ, dört yaný yurdumun…!
Gece gündüz silahlarý susmak bilmiyor,
Tuzaklar kurulmuþ, hain aman vermiyor,
Baykuþlar da konmuþ, dallarýna yurdumun…!
Hiç dostu kalmamýþ, düþman olmuþ yurdumun…!
Kin kusuyor, dilleri de susmak bilmiyor,
Yiyorlar dünyayý, karýnlarý doymuyor,
Çakallar sarmýþ, her bir yanýný yurdumun…!
Sustu ötmez oldu, bülbülleri yurdumun…!
Ters akýyor, ýrmaklarý yolun bulmuyor,
Gaflet içinde, hainlikleri durmuyor,
Karlar yaðmýþ, yollarýna yurdumun…!
Halkýna, adýna göz dikmiþler, yurdumun…!
Durmuþ’un, sözünden hiç ders almýyorlar,
Ýhanet içinde yüzüp, kývranýyorlar,
Leylekler tünemiþ, yükseðine yurdumun…!