Adı Bende Saklım

O bir candý hatta candan da öte can
Yüreðini eline alýr gelirdi öyle
En doðal haliyle gülümseyerek
Gümbür gümbür gelirdi
Kollarýný açar kucaklaþýrdýk
Bizi ilk karþýlayan o olurdu
Köye geldiðimizde bahanesiz;

Her haliyle güzel kara bir kýz iþte
Sýmsýcak gülüþüyle içimizi ýsýtýrdý
Bir baþka yaz geldiðimizde
Gülüþü yoktu
Onu yakýn köyden birine niþanlamýþlar
Kýz istemeye geldiklerinde babasý aðzýný aratmýþ
O sesini çýkarmamýþ ne evet ne hayýr demiþ
Babasýda sesizliðini evete yorumlamýþ
Vermiþler
Þimdi kara kara düþünüyor, planlar yapýyor
Evden kaçmaga çalýþýyordu
Daðlara gidelim diyordu bana
Planlar yapýyorduk;
Hiç bir zaman uygulayamayacaðýmýz
Babasýna diyemiyordu sanki
Sanki; zamanýnda çýkaramadýðý sesinin
Cezasýný çekiyordu.
Babasýnýn sözünü yere koymak istemiyordu
Söz aðýzdan çýkardý
Çocuk aklýmýzla ona nasihatlar veriyor
Nikahta keramet vardýr diyorduk
Belkide evlenince severdi niþanlýsýný
Ama neden? Neden? O harbi sözünü sakýnmayan kýz
Evlenmek istemiyorum dememiþti, diyememiþti
O esnada aðzý dili baðlanmýþ gibi
Bir gün duydum! Ve duyduðumda;
Vurgun yemiþ gibi oldum
O can yürek, o þirin kara kýz
O gülümsemeleri içimizi ýsýtan candan da öte caný
Bir hayýr diyemedigi için kaybetmiþtik

5.9.2007 Bad Hersfeld

Saat: 13:29

Zeynep Þekerci

Sosyal Medyada Paylaşın: