ka
Gönül Kimi Severse
Dünya güzeli deðilsin be...görüyorum ama,
Hattâ deðilsin güzel bile...biliyorum ama,
Her gören seni, bunu der de...der diyorum ama,
LAN! Allah kahretsin be! ..seni seviyorum ama!
Hep güzellikler ölçülür...ölçü ile hesapla...
Ayýracaksýn ölçerken, her bir samaný - sapla...
Ýstersen çirkinlikte cihaný tut...arþý kapla...
LAN! Allah kahretsin be! ..seni seviyorum ama!
O boyun ki...olsa bile bir fasulye sýrýðý...
Deseler “þu çirkin var ya...Atakan’ýn kýrýðý”
Kim ne derse desin...sýrýðý-kýrýðý-mýrýðý...
LAN! Allah kahretsin be! ..seni seviyorum ama!
Saçlarýn olsun varsýn...ne çýkar? Mýsýr püskülü...
Ateþin, sönmüþ olsa da olsun bir köz’ün külü...
Olsan da bir ucube, sensin! ..Atakan’ýn gül’ü! ..
LAN! Allah kahretsin be! ..seni seviyorum ama!
Kazma gibi diþlerin de çakýr çakýr gözlerin...
Boyunu zaten yazdým, o kart sesle de sözlerin...
Sönmüþ, buz kesilmiþ de...küllenmiþ gönül közlerin...
LAN! Allah kahretsin be! ..seni seviyorum ama!
“Kim güzeldir? ” diye her sevene...sorsam der ki O!
Herkes kendi güzelini öve...sorsam der ki O!
Aþk o ki...âþýðýn gönlü seve...sorsam der ki O!
LAN! Allah kahretsin be! ..seni seviyorum ama!
04.07.2006/09.55
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.